Artykul mojego ulubionego prof: TU

Istotą życzliwości jest współodczuwanie cierpienia i radości innych. Sam pogodny dystans wobec niepokoju, lęku i bólu innych nie wystarcza, żeby być życzliwym.

Według koncepcji buddyjskiej życzliwość to:
 

1) współodczuwanie cierpienia drugiego człowieka;

2) współodczuwanie jego radości;

3) pełen spokoju i pogody ducha dystans.

 

Gdy nie ma pierwszego i drugiego, trzecie jest puste. To chciałem tylko powiedzieć. Z tych trzech to właśnie współodczuwanie cierpienia (karuna) jest najważniejsze. Dystans nie oznacza braku przeżywania, bo wtedy stałby się czymś czysto intelektualnym. Często wyraża się to też tak, że karuna i pradżnia są tym samym - nie ma mądrości bez głębokiego współodczuwania.