"Wszyscy doświadczyliśmy kiedyś czegoś, na co brak nam słów.. Wzruszamy ramionami i mówimy: „Musielibyście tam być”. Trauma jest właśnie takim przeżyciem.(...).

Objawy i emocje związane z traumą mogą być ekstremalne, więc większość z nas (i nasi bliscy) wzdraga się i próbuje stłumić te intensywne reakcje. Niestety, to obopólne zaprzeczanie może uniemożliwić nam wyzdrowienie. W naszej kulturze brakuje tolerancji dla emocjonalnej bezbronności, której doświadczają ludzie cierpiący z powodu traumy. Przeznacza się bardzo mało czasu na pracę z budzącymi emocje wydarzeniami, Na ogół wywiera się na nas presję, byśmy zbyt szybko przystosowali się do życia po trudnej sytuacji.
Zaprzeczenie jest tak powszechne w naszej kulturze, iż stało się banałem. Jak często słyszycie te słowa? „Weź się w garść, już po wszystkim. Zapomnij o tym. Rób dobrą minę do złej gry. Pora wracać do życia.”

(Peter Levine)