To co się wydarza jest właściwe i powinno uzyskać wsparcie. Określone zdarzenie wygląda na złe lub na niekorzystne* tylko wówczas, gdy nie rozumiemy dostatecznie kontekstu danego zjawiska czy zdarzenia.(Joe Goodbread w Dreambody Toolkit)

*wyjatkiem sa naduzycia!

Nie da się wieść przyjemnego życia jeśli nie żyje się mądrze, dobrze i sprawiedliwie i nie da się żyć mądrze i dobrze i sprawiedliwie, nie żyjąc przyjemnie. (Epikur)

piątek, 16 maja 2014

5 BZDUR

1. Dziecko zarobi na twoją emeryturę

Osobiście nie znam nikogo, kto spłodziłby dziecko, by ratować tyłek ZUS-owi, i sądzę, że tak oddanych obywateli Polska się jednak nie dochowała.

Jasne, ludzie niemający potomstwa przyczyniają się do zaniżania średniej dzietności, ale jestem daleka od wieszania na nich psów za podkopywanie systemu emerytalnego. Równie dobrze o to samo można obwiniać zdrowo odżywiającego się, wysportowanego staruszka, który świetnie się trzyma i drenuje skarbczyk ZUS-u, zamiast taktownie przenieść się na łono Abrahama.

Tu chciałabym powiedzieć panu Terlikowskiemu o badaniach dowodzących, że w długofalowej perspektywie najbardziej obciążający dla systemu opieki zdrowotnej są nie ciężko chorzy, ale właśnie długowieczni seniorzy. Ci, którzy nie zapadają na szybko powodujące zgon nowotwory, nie umierają na zawały czy wylewy, ale stają się coraz bardziej niedołężni i z czasem są skazani na niezwykle kosztowną całodobową opiekę.

Jak rozumiem, według Tomasza Terlikowskiego w ramach społecznego solidaryzmu powinniśmy wszyscy postarać się nie żyć zbyt długo. Czekam na propozycję kampanii promującej palenie papierosów i jedzenie golonki pięć razy w tygodniu.

2. Dziecko uratuje twój związek

Owszem, można próbować jechać dieslem po wlaniu do niego benzyny, ale szczerość intencji i intensywność prób nie sprawi, że uzyskamy cokolwiek poza zupełną ruiną. Jednak wśród współczesnych kobiet wciąż krąży trochę obiegowych mądrości prababek, maksym, które wraz ze zmieniającymi się czasami przepoczwarzyły się w bzdury.

Trudno mi zresztą uwierzyć, że kiedykolwiek ratowanie związku za pomocą dziecka dawało jakikolwiek pozytywny efekt. Myślę, że przekładało się raczej na zapisy w testamencie niż na ocieplenie uczuć. Dziś, kiedy rozwody są nieco bardziej powszechne niż kruki albinosy, taki manewr może być jedynie gwoździem do trumny. W tym uzasadnieniu dla rozmnażania dodatkowo wkurza mnie używanie dziecka do rozgrywania spraw między dorosłymi.

3. Będziesz żałować, że nie masz dziecka

Wyobrażam sobie, że żal z powodu nieposiadania dziecka to jedno z najbardziej dojmujących uczuć, jakie mogą dopaść człowieka. Nikomu go nie życzę. Niemniej w tym "żebyś potem nie żałowała" (na ogół kieruje się ten komunikat do kobiet, nad męskim poczuciem żalu z powodu ojcowskiego niespełnienia nikt się jakoś specjalnie nie pochyla) widzę pułapkę. To takie dzisiejsze: zrobić w życiu wszystko, naćpać się doświadczeń, przeżyć i emocji, żeby doścignąć jakąś mityczną pełnię. Więc kiedy już się odfajkuje imprezowanie, skok na bungee, korpo i ucieczkę z korpo oraz medytację w Indiach, wtedy trzeba mieć dziecko.

Warto pamiętać, że - jak ktoś kiedyś napisał - dziecko jest trochę jak tatuaż na twarzy. Nie warto go robić dla ciotek, społecznych oczekiwań i Paulo Coelho, który w memach na Facebooku straszy, że na łożu śmierci najbardziej żałuje się rzeczy zaniechanych.

4. Dziecko zawsze będzie cię kochać

Dzieci podobno zawsze kochają nawet najgorszych rodziców. Myślę jednak, że na mądre uczucie już nie różowego bobasa, ale dorosłego człowieka, na jego szacunek i na to, żeby ten człowiek chciał co roku wracać do rodzinnego domu na Boże Narodzenie, trzeba ciężko zapracować. Zabrzmi to jak passus z amerykańskiego poradnika, ale co tam: trzeba zacząć od kochania, a przynajmniej lubienia siebie. Dziecko to nie termofor do rozgrzewania serca i nie kawał kitu do łatania emocjonalnych braków !!!!!!!!!!!

5. Żeby miał ci kto podać szklankę wody na starość

W życiu nie słyszałam czegoś równie egoistycznego. Gotuję się, ilekroć słyszę to uzasadnienie. Czy naprawdę dziecko to hodowana od kołyski niańka do zmieniania pampersów starym rodzicom? Kochające matki i ojcowie nie chcą być dla swoich dzieci ciężarem. Tę chęć widziałam też u mojej schorowanej mamy.

Wiem, że pod tą "szklanką wody" kryje się atawistyczny lęk przed samotnością. Niestety, jestem przekonana, że nie ma na niego rady. Samotność jest demokratyczna, dopada każdego, również bajecznie bogatych, pięknych jak bogowie i posiadających gromadkę oddanych dzieci. Taka już natura świata, że w pewnych sprawach człowiek jest sam. Można tylko ćwiczyć się w godnym tego znoszeniu.

Dlaczego więc warto mieć dzieci?


Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,75968,15967739,Ranking_bredni_uzasadniajacych_posiadanie_dziecka_.html#CukGW#ixzz31sTLIWem

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz